1.تنها مرزی که نیاز به ویزا ندارد "مرز جنون" است.
2.برای بیدار کردن وجدانم، ساعتم را کوک می کنم.
3.وقتی به ماه می روم، شعرهایم بی وزن می شوند.
4.به احترام عزرائیل، قلب ها می ایستند.
5.منجم پیر، عمری سر به هوا بوده است.
6. ژنرال خسته روی "جنگ نرم" می خوابد.
7. تقویم دلال، برج هایش را خرید و فروش می کند.
8. با دندان، رشته افکار نخ را پاره می کنم.
9. در زندگی تلخم، پیمانه پیمانه، شکر می ریزم.
10. هیچ مرده ای گورش را گم نمی کند.
11. دریا کلکسیون اشک های آسمان است.
12. ماهی که در اقیانوس بزرگ شده، نمک نشناس نمی شود.
13. دلم به حال زندان می سوزد که همیشه پشت میله هاست.
14. با نان هایی که آجر کرده بود، کاخ ساخت.
15. حسابدار تر از فرشته اعمالم نیافتم.
16. کلید بند سلول هایم در دست عزرائیل است.
17. دلال علاقمند به زمین کشاورزی، در آن برج می کارد.
. چشم پزشک برای "گره کور" زندگی اش تجویزی نداشت.
19. وقتی ساعت تن به خوابیدن داد، خراب شد.
20. کودک درونم گاهی زندگیم را خط خطی می کند.
21. سقوط از تجربه پروازش استفاده نمی کند.
22. پرگار متعصب به جای دایره چهارگوش می کشید.
23. گاو صندوق پدربزرگم، همیشه کاغذ اسکناس می چرید.
24. با فلفل حرف هایم تند می شود.
25. کش زندگی که در می رود، تنبانش را با دست نگه می دارم.
26. ترازو از نشان دادن وزن"خفیف" عاجز است.
27. درکاسه ی بعضی ها، پر از فقر است.
28. هیچ فرشته ای آدم نمی شود.
29. گاهی روزگار خونم را در شیشه می کند، گاهی پرستار آزمایشگاه
30. هشت اش گرو نه اش بود عقربه ساعتم!
31. از نگاه دلال خوب است که منظومه شمسی مشتری دارد.
32. فحشا از سر و کول فقر بالا می رود.
33. بهار وقتی رسید که زیر پای آدم برفی سبز شده بود.
34. عنکبوت در سمفونی ات افسرده، تار می زند.
35. کرم های دهان، جوابشان دندان شکن است.
36. ثروتمند تنها خطی را که نمی تواند بخواند "خط فقر" است.
37. سعی می کنم همسفر حرف های" بی راه "نشوم.
38. تقلید کورکورانه نیاز به دو چشم دارد.
39. چشم چران برای چراندن چشم هایش به خیابان می آید.
40. هیچ منجمی زمان وقوع" دل گرفتگی " را نمی داند.
41. نقاشی که خانه نداشت، آجر روی آجر می کشید.
42. اگر از شیر مرغ تا جون آدمیزاد گران شود باز بعضی ها حرفشان"مفت" است.
43. اتحاد حزب های رنگی می شود مداد رنگی!
کاریکلماتور های متین یحیی زاده
از کتاب شکرپنیر
درباره این سایت